Salatiga en omgeving

Zondag 24 april 2016.

Na een prima nachtrust ben ik vanmorgen om 8u opgestaan. Het was toen al warm aan het worden buiten. Op m'n gemak buiten gegeten en thee gedronken. Tegen half 11 zijn we (Sjaak en Linda de Wit, en ik) in hun zeer luxe terreinwagen gestapt om de omgeving te gaan verkennen. Allereerst via allerlei drukke kronkel weggetjes naar de "pasar"; dat is de markt waar je je ogen uitkijkt. Het is er heel druk en verdeeld over heel veel straten. Als blanke val je hier echt op, maar ook hier is iedereen weer super vriendelijk. Er wordt van alles verkocht; eten, drinken, kleding, schoeisel, keukengerei, enz. enz. Het meest opvallend is echter dat je de vers geslachtte kippen hier opgestapeld open en bloot op marktkramen ziet liggen. Sjaak zei dat die kippen allemaal al gekookt waren zodat ze langer vers bleven, maar ik geloof er niks van. 

Ook zie je hier kappersndie in een hele kleine nis/cabine mensen knippen voor ca. 20.000 Rupiah, wat ongeveer € 1,25 is. En zo zie je ook schoenmakers bezig op straat. Heel apart om dit te zien. 

De hele pasar is ongeveer zo groot als bij ons een dorpse woonwijk, alleen staat alles tegen elkaar en de dwars straatjes zijn zo smal dat er geen auto door kan. En dan zijn er nog de winkels en het winkelcentrum. In de buitenste straat van de wijk zijn winkeltjes gevestigd. Niks bijzonders maar tjokvol met hun verkoopwaar. Achter die buitenste rij winkeltjes ligt schijnbaar nog een winkelcentrum verborgen. Hoe of wat heb ik niet gezien. Misschien dat ik er e.d.d. nog naartoe ga, dan kan ik er meer over zeggen. Maar goed, dat winkelcentrum ligt weer omsloten door de markt straten. Heel bizar! Echt ELKE meter wordt hier gebruikt. Onvoorstelbaar. 

Ik heb in 'n winkeltje een witte pet gekocht. Mooi wit, past perfect en kostte € 0,90. Enne.... Niet "van de vrachtwagen afgevallen" of zoiets...

Na het bezoek aan de markt zijn we naar Ambawara gereden, waar een militair "museum" is. Het is heel klein en er is niet veel te zien, maar het ging over de KNIL in de oorlog tegen Japan. Ik heb 'n zelfde mitrailleur gezien als waar onze pap enkele keren mee op foto's staat, en een pistool van de "Vickers", waar het 402 B.I. ook mee te maken had. Dus toch leuk om te zien. Intree wad € 1,00 pp

Vanaf dat museum zijn we richting een Chinees kerkhof gereden. Onderweg zijn we nog even gestopt bij waterhyacint-snijders. Die kweken deze waterplanten, die net zo flink groeien als waterlelies, en snijden er na een tijd de onderste stevige wortels vanaf. Dat zijn dan een soort rietstelen die ze in de lengte opensnijden en in de zon laten drogen. Als ze goed droog zijn worden er allerlei dingen van gemaakt, zoals matjes en stoelzittingen e.d. 

Het Chinese kerkhof was ook heel apart. Het lag tegen een berg en hoe hoger het graf ligt, hoe rijker de overledene  blijkbaar was want hoe hoger hoe beter het uitzicht tegenover het kerkhof. Vanuit de bovenste graven kijk je hier uit over een prachtig wijds berglandschap. Tenminste, als het niet bewolkt is zoals het vandaag wel was. 

Maar, rijke Chinezen dus bovenaan. En dan meteen ook maar heeeeeeel veel geld besteden aan de zerk en een heel bouwwerk daar omheen. Compleet met honderden gravures en bouw technische hoogstandjes. Eén schijnt zo zelfs een heel huis over en rond zijn graf te hebben, maar die lag bijna tegen de top en zover wilden we niet omhoog lopen. 

We zijn hierna weer in de auto gestapt en een stukje verderop gaan eten bij een restaurant. Die benaming had het in elk geval. Bij ons zou zoiets een halfopen eettent zijn. Het zag er niet erg indrukwekkend uit, maar de nasi goreng smaakte goed. 

Vervolgens zijn we langs een koffiebonen plantage gereden. En, zoals ik al eerder schreef, Sjaak gaf weer uitleg over hoe de bonen geoogst en verwerkt worden. Leuk om te zien hoe enthousiast hij dan vertelt. 

Tot slot zijn we nog langs rijst plantages (sawah's) gereden. Nu is me, na Sjaaks' uitleg wel duidelijk dat rijst op dezelfde manier groeit als granen: er komt na verloop van tijd een pluim in en daar zitten de rijstkorrels in, die na de oogst gedroogd en vervolgens verkocht worden. Ook het bewerken van het land gebeurt nagenoeg het zelfde als bij ons met graan; nadat de rijst stengels zo'n 10 à 15cm boven de grond afgesneden zijn (oogst), wordt het overtollige van het gewas door karbouwen kaalgegeten, of afgestookt, en daarna wordt het rijstveld omgeploegd. Dezelfde grond kan maximaal 3 jaar dienst doen als rijst plantage. Daarna wordt er een ander gewas op geplant. De jonge rijstplantjes hebben veel water nodig en staan daarom in de sawah's (water velden). Hoe dichter bij de oogst, hoe minder ze in het water hoeven staan. En tijdens het oogsten worden de bossen met rijst-aren handmatig of machinaal afgesneden. 

Nadat ik enkele foto's had gemaakt van rijstvelden, zijn we weer naar de B&B gereden, waar ik de rest van de dag vooral met het schrijven van mijn belevenissen van gisteren en vandaag bezig ben geweest. 

Het was een leuke dag. 

Morgen gaan we, als het goed is, naar Semarang. Onder andere bezoeken we dan het Nederlands Militair Ereveld Candi, waar de collega militairen van onze pap, die hier gesneuveld of verongelukt zijn,  begraven liggen. Ik ben beniueuwd....

Voor nu; welterusten allemaal! Het is 22:00u. Morgen om half 6 opstaan....